Het Einde van de Hebzucht
| DrNomad | 17 oktober 2008 |
Sinds enkele weken verschijnen er artikelen op de opinie-pagina’s van Trouw die het einde van de hebzucht voorspellen dankzij de krediet-crisis. Het is allemaal een beetje in de trant van, er is meer in het leven dan shoppen, er is meer in het leven dan carrière maken, de mens moet weer tot zichzelf komen.
De crisis geeft idealisten hoop op een betere wereld. Het is namelijk moeilijk om van een betere wereld te dromen als het goed gaat. Daarom, lang leve de slechte tijden. Misschien dat mensen in slechtere tijden weer principieel worden, dat men weer ergens voor durft te staan.
Laat ons staan voor het goede, zodat we weer gebroederlijk kunnen vechten tegen het kwade. Wie aan de kant staat van goed en het woord slim weet te gebruiken, heeft het gelijk aan zijn zijde. En wie gelijk heeft, heeft macht. Tenminste, zo zou het moeten zijn, anders heeft gelijkhebben niet zoveel zin.
Gelukkig hoeven de mensen niet hun eigen principes te bedenken. De idealisten hebben dat uiteraard allang voor ons bedacht. Hun probleem is eigenlijk, ze hebben in hun ogen weliswaar gelijk, ze hebben alleen geen macht en dat komt allemaal door het shoppen. De consument zei namelijk, “U heeft een andere doelstelling dan ik, dus hier scheiden onze wegen”.
Zolang het volk zich druk maakt over de eigen portomonnee, het shoppen en carrière maken, staan de idealistische gelijkhebbers machteloos omdat ze geen aandacht krijgen. Het is dus de bedoeling dat het volk haar materialistische hebzucht laat vallen, het gelijk van de idealisten erkent en zich aan dat gelijk onderwerpt. Het volk moet dus de machtshebzucht van de idealisten bevredigen. En zo komt er een einde aan de hebzucht.
De eerste signalen rondom de voorspelling zijn inmiddels ook al binnen. Kijk naar de goede bedoelingen van onze corporatistische elite. Ze hebben het toch zo goed met ons voor. Econoom Maynard Keynes adviseerde ooit, bij een economische crisis moet de overheid in grote bouwprojecten investeren. Dat lost voor een deel werkloosheid op en laat het geld weer rollen.
In navolging van Keynes’ advies probeert Elco Brinkman bouw-opdrachten van de overheid in de wacht te slepen. Willem Vermeend wil een groot windmolenpark in de Noordzee bouwen, om zowel de krediet-crisis als de klimaat-crisis op te lossen.
Wat hebben de heren het toch goed voor met Nederland. De adviezen van Keynes hebben tot economische rampen geleid, waaronder de stagflatie in de jaren zeventig van de vorige eeuw. Dat niet alleen. Investering in de bouw was in Keynes’ tijd een maatregel tegen werkloosheid onder de laaggeschoolden.
Op dit moment kent Nederland een historisch lage werkloosheid. Voor het bouwen van windmolens in de Noordzee is een behoorlijk leger aan specialistische ingenieurs nodig en in mindere mate laaggeschoold werk. Dan is het nog maar de vraag in hoeverre bouwprojecten geld beter kan laten rollen dan het verstrekken van werkloosheid uitkeringen.
Brinkman en Vermeend wringen zich in rare bochten om overheidsgeld los te krijgen voor hun eigen lievelingsprojecten. Het is een concreet signaal in hoeverre er een eind komt aan de hebzucht.
Als het economsich slecht gaat zal ook de burger een signaal afgeven in hoeverre er een eind komt aan de hebzucht. Altruïsme en liefdadigheid hebben natuurlijke grenzen. Mensen doneren zichzelf niet failliet. Het altruïsme van het individu is het gevoel, “Ik heb genoeg en ik gun een ander ook wat.”. Het deel dat niet wordt gegeven is hebzucht.
Wanneer de krediet-crisis de reeële economie raakt, zullen mensen in de problemen komen wegens werkloosheid, de financiering van een eigen huis, of simpelweg de rekeningen betalen. Hoewel op dit moment een economische neergang nog niet wordt gevoeld, raken de A-supermarkten al vele klanten kwijt aan de discounters. Als mensen door een lege portomonnee weer economisch moeten gaan denken, zullen ze eerder geneigd zijn om op liefdadigheid te bezuinigen.
Hoezo het einde van de hebzucht?
Het is een doodgewone crisis. De burger zal nog steeds egoïstisch blijven proberen om zijn eigen leven prettiger te maken. Politici zullen nog steeds in hun machtshonger proberen om winnaar van de crisis te worden. Idealistische gelijkhebbers zullen nog steeds vanuit hun machtshonger proberen om messias te worden en de feiten die niet bij hun mening passen negeren.
Misschien dat de mondiale machtsverhoudingen verschuiven. In dat geval zijn de Westerse burgers helemaal niet in de gelegenheid om het zondige innerlijk van zich af te schudden en te werken aan de moreel beschaafde supermensheid. Als het even slecht uitpakt, zullen we weer ouderwets moeten gaan vechten.
De Trouw-opinie pagina’s zijn vervuilt met idioten. Één ding is zeker, hun boodschap zal nooit de winnaar van de economische crisis kunnen worden.
bron vrije volk
Reacties